- βασιλεῦσι
- βασιλεύςkingmasc dat pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
βασιλεῦσ' — βασιλεῦσι , βασιλεύς king masc dat pl βασιλεῦσαι , βασιλεύω to be king aor inf act … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
BBBB — B BB B, Abbreviatur für: βασιλεὺς βασιλέων βασιλεύων βασιλεῦσι (König der Könige, herrschend über Könige), sonst Titel der griechischen Kaiser … Pierer's Universal-Lexikon
ALTITUDO — titulus Regum honorarius in veteribus Tabulis Regum Franciae, apud Camusatum in Antiquit. Trecensib. Besium in Comit. Pictav. Acherium Spicileg. Tom. XII. etc. cuius locô Graeci ὕψος et κορνφην` usurpant. ita cnim iam Pindarus Olymp. od. α. Τὺ δ᾿ … Hofmann J. Lexicon universale
B — B. Litera muta est diversimode pronuntiatur, pro gentium linguarumque varietate. Ab Hispanis et Vasconibus sic effertur, ut vix labia tangantur, quod plurimae gentes imitari solent: ita ut sonus quidam inter B. et V. consonantem medius audiatur.… … Hofmann J. Lexicon universale
LABRATUM Osculum — dicebatur proprie, quo Impp. salutabantur, i. e. adorabantur, in Gloss. φίλημα βασιλικὸν, ἀπαςτικὸν βασιλέως: a labris, quibus imprimebantur, utloquitur Minuc. Felix in Octav. Caecilius simulacro Serapidis denotato, ut vulgus superstitiosus solet … Hofmann J. Lexicon universale
διάκτορος — διάκτορος, ον (Α) 1. (επίθ. τού Ερμή) αγγελιαφόρος ή ψυχοπομπός 2. διάκονος, υπηρέτης. [ΕΤΥΜΟΛ. Λέξη που στον Όμηρο αποδίδεται στον Ερμή (πρβλ. διάκτορος Αργεϊφόντης), ενώ στους μεταγενέστερους ποιητές χαρακτηρίζει την Ίριδα και την Αθηνά. Ως… … Dictionary of Greek
ισοδαίμων — ἰσοδαίμων, ον (Α) 1. ίσος, όμοιος με τον θεό, ισόθεος («ἰσοδαίμων βασιλεύς», Αισχύλ.) 2. ίσος με άλλον κατά την ευδαιμονία ή κατά την τύχη («ἰσοδαίμων βασιλεῡσι», Πίνδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο) * + δαίμων] … Dictionary of Greek
μακροθυμία — η (AM μακροθυμία, Α ιων. τ. μακροθυμίη) [μακρόθυμος] 1. υπομονή, ανοχή, ανεκτικότητα («ἄνθρωπος ὢν μηδέποτε τὴν ἀλυπίαν αὐτοῡ παρὰ θεῶν, ἀλλὰ τὴν μακροθυμίαν», Μέν.) 2. επιείκεια, μεγαλοψυχία («ἐν μακροθυμίᾳ εὐοδίᾳ βασιλεῡσι», ΠΔ) … Dictionary of Greek